Rolnictwo regeneratywne: Przekształcanie produkcji żywności dla zrównoważonej przyszłości
Rolnictwo regeneratywne to alternatywny sposób produkcji żywności, dążący do zmniejszenia zależności od syntetycznych nakładów, takich jak herbicydy, pestycydy i nawozy chemiczne. Powstało w wyniku negatywnego wpływu intensywnych metod uprawy, które obejmują stosowanie ciężkiego sprzętu, nawozów i pestycydów, z głównym naciskiem na maksymalizację produkcji żywności.
Rolnictwo regeneratywne to podejście konserwatorskie i rehabilitacyjne, koncentrujące się na regeneracji gleby, wspieraniu biosekwestracji, poprawie cykli wodnych, walce ze zmianami klimatycznymi.
Rolnictwo regeneratywne różni się również od rolnictwa ekologicznego, chociaż wiele zasad jest ze sobą zbieżnych. Rolnictwo ekologiczne wyłoniło się jako zaufana marka i ma jasne standardy i regulacje, ale rolnictwo regeneratywne to rosnący ruch o zróżnicowanych definicjach i minimalnych regulacjach. Obie te metody są postrzegane jako alternatywy dla intensywnego rolnictwa i uważa się, że wzmacniają się wzajemnie.
Techniki stosowane w rolnictwie regeneratywnym
Uprawa międzyplonów– Ciągły wzrost roślin i wzrost korzeni w glebie jest niezbędny dla rolnictwa regeneratywnego. Celem jest usunięcie CO2 z atmosfery, sekwestracja węgla jako materii organicznej w glebie, która promuje biologię gleby, dostarcza składników odżywczych do gleby i zmniejsza erozję gleby
Kompostowanie– Materiały biologiczne, takie jak pozostałości po uprawach, odpady spożywcze i odpady zwierzęce, są wykorzystywane do budowy organicznej materii glebowej. Kompostowanie przyspiesza rozkład tych materiałów, tworząc materiał kompostowy dla mikroorganizmów glebowych i roślin
Sylwopas– Jest to integracja wypasu zwierząt gospodarskich i drzew na tym samym obszarze. Rośliny wieloletnie są sadzone między drzewami. Te uprawy nie wymagają ponownego sadzenia każdego roku i mają bardziej trwały charakter. Zwierzęta żywią się tymi wieloletnimi uprawami pastewnymi i szukają schronienia pod drzewami. Zapewnia to wsparcie zarówno zwierzętom, jak i ziemi przed erozją wiatrową i wodną
Wypas kontrolowany– W wypasie kontrolowanym wykorzystuje się ogrodzenia do tworzenia podziałów na polu pastwiskowym. Zwierzęta są następnie okresowo przesuwane między podziałami, aby umożliwić i odnowić wzrost w podziale przed rotacją zwierząt. Praktyka ta zmniejsza erozję gleby, poprawia penetrację wody i zapewnia wysokiej jakości żywienie zwierząt gospodarskich
Wypas kontrolowany zmniejsza ilość nawozów potrzebnych do uprawy hektara ziemi. Jakwedług badania przeprowadzonego przezUSDA Agriculturalsłużba badawcza, operacje wypasu zmniejszyły erozję osadów o 87%, zmniejszyły spływ fosforu o 5,5 kg na akr i obniżyły emisję amoniaku o 30%
Potrzeba rolnictwa regeneratywnego
W 2014 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa ogłosiła, że jeśli obecne tempo degradacji gleby będzie się utrzymywać, cała warstwa orna zostanie wyczerpana w ciągu 60 lat. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych, rolnictwo odpowiada za ponad jedną trzecią emisji gazów cieplarnianych uwalnianych globalnie. Intensywne rolnictwo poprzez uprawę uwalnia CO2 naturalnie zmagazynowany w glebie i zakłóca strukturę gleby, przyspieszając erozję gleby, pozostawiając środowisko bardziej podatne na ekstremalne zjawiska pogodowe, takie jak powodzie
Wnioski
Wysoki ślad węglowy intensywnego rolnictwa i jego długotrwały negatywny wpływ na ziemię sprawiły, że konieczne stało się przyjęcie alternatywnych metod uprawy. Dwiema dostępnymi opcjami są rolnictwo regeneratywne i rolnictwo ekologiczne. Oba te rozwiązania można stosować komplementarnie jako rozwiązanie tego problemu. Metody przyjęte w rolnictwie regeneratywnym przyniosły pozytywne rezultaty, co pokazano w licznych badaniach.
W porównaniu z rolnictwem intensywnym, badania wykazały, że uzyskane plony są niższe, ale znacznie różnią się w zależności od uprawy i lokalnych lokalizacji. Kolejnym wyzwaniem w wdrażaniu rolnictwa regeneratywnego jest brak wiedzy i umiejętności wśród rolników.
Zaletami rolnictwa regeneratywnego są niższe koszty nakładów i wyższe ceny niż produkty konwencjonalne. Zachęci to rolników do podnoszenia kwalifikacji i zdobywania wiedzy niezbędnej do przyjęcia tej alternatywnej metody uprawy.
Autor: Abhishek Saini